Tarih: 21 Aralık 2010
Gün: Salı
Yer: Ollaytantambo, Kutsal Vadi
Peru’da hava Londra’dan beter değişken. Her 5 dakikada bir değişiyor.
Bugün yolculuğumuz Kutsal Vadi’ye oldu. Sağanak yağışta virajlı yollardan geçmek, sisten önümüzü görememek ve yer yer yollara dağlardan kayaların düşmüş olması beni oldukça ürküttü aslında. Ama neyse ki şoförümüz bir bayandı ve çok düzgün ve dikkatli kullandı aracı. Bu bakımdan memnunum.
İnka efsanelerinden birine göre ilk insan bu vadideki nehirde dünyaya geldiği için ve nehri astronomideki çalışmaları için yıldızları izlemekte kullanmış oldukları için, tabii en önemlisi bu bölgede topraklar verimli olduğu için kutsal sayıyorlar.
Vadide birkaç kasabada ve İnka tapınaklarında duraklayıp gezdik.
Birçok köy ve kasabanın içinden geçtik ve insanların ne kadar fakirlik içinde yaşadığını gördük ülkenin altın gibi çok zengin kaynaklara sahip olmasına rağmen. Birçok çocuk okula gidemiyor, sadece tarımla uğraşıyormuş.
Şu anda Ollaytantambo kasabasındaki (İnka özelliklerini fazlasıyla koruyabilmiş bir kasaba) Pakaritampu Oteli’nin 18 numaralı odasından kalıyoruz. Otel aslında çok güzel.
Ollaytantambo eski şehir ve tapınağı manzaralı, bahçesinde rengârenk tropik çiçekler var.
İklim gerçekten çok acayip. Setlerden tarım yapmalarının nedenlerinden biri, her yükseklikte mikro-iklim yaşandığından. Yüksekteki setlerde soğuğa dayanıklı ürünlerin tarımı, aşağı setlerde ılıman iklim seven (mısır gibi) ürünlerin tarımı bir arada yapılabiliyor.
Yarın sabah erkenden Machu Pichu’ya gitmek üzere trene bineceğiz. Bugün tırmandığımız setler ve tapınaklardan dolayı bacaklarım çoktan tutulmuş durumda. Yarın nasıl olacak bakalım. Ama Güney Amerika ve özellikle İnka tarihi ve kültürünü iyice anlamaya ve öğrenmeye başladık. Dünyanın bizim yaşadığımız tarafında duymayıp, öğrenmediğimiz, bilmediğimiz şeyler. Elbette daha önce yazdığım gibi bir eski Mısır gibi değil ama yine de ilginç.